Aan de slag!

De IJslanders zijn echt anders dan de mensen in Nederland. Vooral bij grote bedrijven zoals Ossur is dat goed te zien, maar ook op straat merk je veel verschil. Zo zijn kinderen altijd buiten aan het spelen. Terwijl ik dit typ (het is nu 10 uur 's avonds) hoor ik ze nog steeds met de bal gooien bij de speeltuin die zich onder ons balkon bevindt. In Nederland zouden kinderen van rond de 8 jaar vaak echt niet tot zo laat buiten mogen spelen. Hier is dat heel normaal. Ze mogen buitenspelen zolang het licht is...Het verschil van deze aanpak is dat de kinderen een stuk slanker zijn en ze zien er ook erg gezond uit. Ik heb nog geen enkel dikkertje gezien op straat!

Ook bij Ossur lopen veelal gezonde IJslanders rond. Als ze wat dikker zijn, is het vaak van de vele spieren die je hier opbouwt door het eten van vele eiwitten die in vis, kwark en een vreemd soort brood zit. Ze houden hier wel van eiwitten, tenminste dat hebben drie van mijn collegae me al verteld.

De afdeling waar ik me dagelijks bevind houd zich bezig met onderzoek en ontwikkeling van protheses, en dan gespecialiseerd in composiet (een sterk lichtgewicht materiaal) dat gebruikt wordt in de meeste 'voeten' van de protheses. Mij is gevraagd om een nieuw soort prothese te testen op de doorzakking en veerkracht die detesters ervaarden bij het traplopen.

Om dat te doen heb ik een ruimte geregeld (zie foto hierboven) waar meer van dat soort testen gedaan worden. Nu ga ik een trap bouwen met een verstelbare hoogte en laat daar werknemers die geamputeerd zijn en de nieuwe voet hebben op en af lopen. De doorzakking vanhet onderbeenwordt dan gemeten. Ik hoop hiermee een formule te kunnen formuleren van de sterkte van de veer die de inzakking tegenhoudt te bepalen. Deze doorzakking wordt overigens als erg fijn ervaren, hoewel het niet echt een natuurlijke doorzakking is..

Daarnaast is het de bedoeling dat ik een nieuw soort meetsysteem ga implementeren. Dit systeem van xsens kan beweginen, versnellingen en posities van verschillende sensoren meten. Een pak waar deze sensoren inzit wordt veel gebruikt bij biomechanisch onderzoek, maar bij Ossur hebben ze er nog niet echt kaas van gegeten. Dus ik ga ze helpen bij dat pak, onder andere door een gebruiksvriendelijk programma te schrijven dat ze eventueel kunnen gebruiken bij vervolg onderzoeken.

Daarnaast stond deze week ook in het teken van IJslands voetbal. Maandag avond heb ik gelijk meegedaan aan de wekelijkse training van Ossur in een sportzaal vlakbij. Dat is niet alleen een goede manier om iedereen te leren kennen, maar ook goed voor mijn erbarmelijke conditie. Op woensdag basketballen ze gebruikelijk, maar deze woensdag heb ik niet meegedaan omdat IJsland tegen Slowakije moest voetballen. Mona had 2 tickets gekregen en ik kon mee! Erg leuk, zie onderandere de foto's, alleen jammer dat het 1-1 was..

Nu ga ik weer naar bed! Ze beginnen hier best vroeg om 8 uur, maar je krijgt ook ontbijt van Ossur rond 10 uur. Ook de lunch is verzorgt (warm), wat ook een welkome afwisseling is rond 1 uur. Er is veel vers fruit en gezond eten te krijgen en omdat iedereen door elkaar heen zit kan je altijd even snel met iedereen babbelen. Erg leuk allemaal!

Dit weekend gaan we kamperen in de westfjorden, die zich aan het noord-westen van IJsland bevinden. Ik moet alleen nog een luchtbed zien te regelen. Het schijnt daar erg mooie natuur te zijn, dus ik neem mijn fototoestel mee!

Groetjes uit IJsland!

De eerste dagen...

Het is mooi weer hier. Laat ik daarmee beginnen. De wilde verhalen over horizontale regen en eeuwige sneeuw(buien) vallen reuze mee. Met 15 graden overdag en 7 's nachts is het hier goed vol te houden en heb je in de zon geen trui of wat dan ook nodig. Ook door de vele wolken (zie de foto's) blijft het eigenlijk ook wel aangenaam.

Afgelopen week heb ik een week bij Miriam gelogeerd. Het weekend en maandags zijn we samen naar Zuid-Limburg gegaan om nog eventjes vakantie te houden op de camping van Epen, vlakbij Vaals. De week daarna moest Miriam helaas afstuderen, maar daardoor had ik zelf nog wel de tijd om de laatste dingetjes voor IJsland te regelen en mijn spullen in te pakken. Ik had nog snel een fototoestel gekocht zodat ik jullie mijn visie van IJsland kan laten zien.

Op zaterdag vertrok ik dan eindelijk. Met relatief weinig strubbelingen kwam ik door de douane, ik heb zelfs een flesje water onbewust het land uit gesmokkeld! Wel moest ik me bijna uitkleden omdat de metaal detector mij niet accepteerde, maar ik ben er doorheen gekomen. Met een goede vlucht kwam ik daarna redelijk rap in Keflavík terecht, waar het grote vliegveld van IJsland zich bevindt. Daar werd ik (een half uur te laat) opgehaald en naar mijn appartement gebracht, waar Mona (een Duits meisje dat in Delft studeert) mij heeft opgevangen. De chauffeur wist te vertellen dat dit weekend de gaypride was in Reykjavík, dus samen zijn we gelijk het centrum ingegaan. Helaas was het net te laat voor de extravagante optocht, maar we hebben ons goed vermaakt in de leuke restaurantjes en kroegen van de stadt.

De zondag werd ik verbaast wakker in een vreemd bed, maar ik realiseerde me al snel dat ik in Reykjavík zat. Eigenlijk wilde we vandaag ook weer het centrum in gaan, maar door het druilerige weer en winkelproblemen zijn we maar thuis gebleven. Omdat ik me toch verveelde heb ik de huisfiets geleend (ja, ik ben ook maar een Hollander) en heb ik de buurt verkent. Met fototoestel in de hand heb ik een leuk tochtje gemaakt, zie daarvoor ook de foto's!

Morgen begin ik bij Össur, ik ben benieuwd hoe het daar gaat. Volgende week laat ik weten hoe een typische werkdag in IJsland eruit ziet, of je kan het me natuurlijk vragen via de mail o.i.d.

Afscheidsfeest

Natuurlijk kan ik niet Enschede verlaten zonder een (klein) feestje te geven. Iedereen die mij de laatste jaren heeft meegemaakt was uitgenodigd om te vieren dat ik het land zou verlaten. Hoewel dat een beetje een vreemde reden is voor een feest, kwamen meer mensen langs dan ik had verwacht..

Omdat ik niet wist hoeveel mensen er langs zouden komen, had ik gevraagd of iedereen zijn eigen 'natje en droogje' mee wilde nemen. Dan zou alles ook opgaan en had ik niets over op de dag dat ik Enschede definitief zou verlaten. Alles werd in de zogenaamde Chum Bucket gedaan en deze doos werd langzaam leeggedonken en -gegeten.

Rond middernacht was de bodem van de Chum Bucket bereikt. Op dat moment had ik van mijn jaarclub een taartje en een leuk boekje gekregen waar iedereen iets persoonlijks in kon schrijven (erg leuk!).Van de overigen kreeg ik nog een spelersshirt van FC Twente met mijn eigen naam en rugnummer, om terug te denken aan de koddige tijden in Enschede! Omdat alles op was, gingen we rustig aan naar de stad (Karaoke-bar, altijd lachen!) om het feest voort te zetten.

In de karaoke bar werd eerst rustig in de achtergrond geacclimatiseerd, voordat enkele waaghalzen het durfte om de microfoon te bemachtingen. Vanaf dat moment ging spreekwoordelijk het dak eraf en werd regelmatig de oerhollandse polonaise bedreven. Zelf had ik nog de Y.M.C.A. gezongen met mn bestuursgenoten en ook iets onbekends van André Hazes. Zeer geslaagd, maar toch wilden enkelen naar de pas geopende Drie-Gezusters in Enschede, een wat grotere discotheek.

Bij de 'Drie' is de avond nog laat geworden (om 4 uur 's ochtends ging helaas alles dicht). Na afscheid van iedereen te hebben genomen en met goede herinneringen aan een geslaagde afscheidsfeest ging ik voldaan naar bed. De volgende ochtend kwam mijn moeder langs om al mijn bezittingen mee te nemen terug naar Waalre. Nu ben ik nog een weekje bij Miriam en zaterdag aanstaande vertrek ik naar Reykjavik!

Ik heb er zin in!

Voorbereidingen

Zojuist heb ik een vliegticket geboekt! Dat was nog het laaste wat gedaan moest worden voor mijn stage in IJsland. Een begeleider van Össur zal mij op 8 augustus afhalen van het vliegveld Keflavík, wat vlakbij Reykjavík ligt. Vanaf daar wordt ik naar het huis vlakbij het bedrijf worden gebracht en daar zal ik de komende maanden resideren. Op 10 augustus begint mijn stage bij Össur.

Even kort over mijn stage. Össur is een bedrijf dat zich specialiseerd in de ontwikkeling en toepassingen van protheses voor mensen met geamputeerde armen en/of benen. Alsmensen een prothese hebben, is de kans groot dat die van een van de vestigingen van Össur komt.

Bij Össur ga ik bijdragen aan het onderzoek wara hun R&D op dat moment mee bezig is. Wat dat concreet is, weet ik op dit moment nog niet, omdat ze op 10 augustus met iets nieuws gaan beginnen. Ik heb wel aangegeven dat zenuw regeneratie mij wel aanspreekt, dus waarschijnlijk zal mijn bijdrage daarin liggen. Ik ben benieuwd!

Ik zal proberen regelmatig deze weblog te updaten met mijn ervaringen in IJsland. Als je geïnteresseerd bent, kan je je aanmelden voor de mailinglijst en krijg je een reminder als ik iets nieuwd toevoeg.